استفاده از تمرین تناوبی شدید، برای بیماران پیش‌دیابتی مناسب‌تر است.
به گزارش ایسنا، بر اساس طرح پژوهشی با عنوان «چه نوع تمرینی برای بیماران پیش دیابتی ازنظر پاسخ‌های اکسایشی مناسب‌تر است؟ تداومی یا تناوبی شدید؟» که از سوی هادی روحانی، عضو هیات علمی گروه فیزیولوژی ورزشی پژوهشگاه انجام شده و در اختیار ایسنا قرار گرفته آمده است: پیش دیابت به عنوان یک اختلال متابولیک شایع و گسترده در دنیا، به وسیله تغییرات قند خون که بالاتر از سطح طبیعی و پایین‌تر از آستانه دیابت است، مشخص می‌شود.
عواملی همچون سن، جنسیت، شاخص توده بدنی، فشارخون، سابقه خانوادگی دیابت، تری گلیسرید بالا، کلسترول پر چگال (HDL) پایین، نوع سبک زندگی و استرس اکسیداتیو می تواند پیش‌بینی اولیه خطر ابتلا به دیابت را نشان دهد و وضعیت پیش‌دیابتی با افزایش شاخص‌های استرس اکسیداتیو و کاهش آنتیاکسیدانها مرتبط است.
هدف از این پژوهش، بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین تداومی با شدت‌های Fatmax و آستانه بی‌هوازی و تمرین تناوبی شدید بر آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی و شاخص پر اکسیداسیون لیپید در بیماران پیش‌دیابتی بود.
